jueves, 29 de enero de 2009

NA CASA DA MIÑA AVOA



O SABADO VOU A CASA DA MIÑA AVOA DE SELA.

SI VAI AO MONTE A APAÑAR FENTOS VOU CON ELA.

O MEU IRMAN CORTA OS FENTOS COA DESBROZADORA E NÓS METÉMOLOS NOS CESTOS

LOGO SUBIMOS AO TRACTOR E IMOS AO PARAISO, QUE É ONDE ESTÁN AS GALIÑAS. NÓS XA NON VIVIMOS ALÍ, É UNHA CASA MOI VELLA.

AO MELLOR TAMÉN VAMOS A FRESAR. TEMOS QUE IR CO TRACTOR GRANDE QUE É O QUE TEN A FRESA.

O MEU IRMÁN APARCAO NA VEIGA, DESCANSAMOS UN POUCO E DESPOIS EMPEZA A FRESAR.


A MIÑA AVOA ABRE BURACOS PARA PLANTAR COUVES E EU LLE AXUDO.

SEMPRE ME GUSTA IR A SELA.


















Sabela dixo: hoxe Brais quixo escribir só, sen axuda e sen contarllo a ninguén, só a min. Cando os demáis leron no encerado a entrada de Brais, David dixo:
-Como me gustaría coñecer a túa avoa!
E Carlos comentou:
- Eu antes tiña un avó na casa, pero xa morreu, menos mal que teño outro un pouco máis abaixo.
Logo tod@s estiveron un bo rato falando do moito que lles gostaba axudar aos seus avós a traballar nas veigas.
Foi unha conversa ben bonita.

lunes, 26 de enero de 2009

O VENTO



CAIUNOS UNHA TELLA E ROMPEU A CANCELA.

NA CASA DA MIÑA AVOA, NAS PUNTALEIRAS, CAIRON PIÑEIROS, E NA COSTA TAMÉN.

EU NON ESCOITEI NINGÚN BARULLO DE VENTO, QUEN MO CONTOU FOI O MEU IRMÁN PEPE



Sabela dixo: Carlos axudou a Marta a escribir algunhas palabras e David axudoulle no encerado a poñer as letras que faltaban. Marta escolleu o debuxo de Noemí sobre o vento para poñer nesta entrada.




jueves, 22 de enero de 2009

O BIZCOITO DE MATEO


BOTEILLE AZUCRE, OVOS, LIMÓN E ACEITE.

OUTRO BIZCOITO PINTEINO CUN PINCEL PERO ESTE NON.


PÚXENLLE UN PAPEL POR RIBA PARA QUE NON SE VIRA.

TROUXENO A ESCOLA PARA COMELO TODOS.

HOXE MIÑA NAI FIXO UNHA CARTA CON MOITAS LETRAS PERO EU SEI LER, ALGUNHA NON, PERO PREGUNTO.


É UNHA RECETA .
















Sabela dixo: Noemi axudou a Mateo a buscar as letras no teclado. Mateo copiou dun cartaz a primeira frase,as outras, escribinllas eu.

lunes, 19 de enero de 2009

MORDENDO A ROUPA




O COQUI MORDE A ROUPA TODA.


VAI ALÁ DENTRO, E VEN POLO COMEDOR ADIANTE COAS
ZAPATILLAS NA BOCA.

O QUE APAÑA POR DIANTE LEVAO TODO PARA A COCIÑA.

A MIÑA NAI BÉRRALLE PERO NON LLE FAI CASO.

CANDO VOLVO DA ESCOLA ESPÉRAME SENTADO AO LADO DA PORTA DUNHA VECIÑA.




Sabela di:

Axudaron a Elena: David e Marta.


O que está escrito en verde escribinno eu, Sabela.
Elena tiña moitas cousas que contar , pero resultaba moi cansado para ela escribir tanto- aínda é amarela, de catro anos-, e cando lle pareceu díxome:

- Agora escribe ti o que eu che digo.

Ao sair da escola fomos sacarlle unha fota a Coqui, o seu can , para que tod@s o coñeceran.







jueves, 15 de enero de 2009

PRIMEIRO DÍA

ESTAMOS NA ESCOLA DE VIDE

EU SON CARLOS


EU ESTABA A DURMIR NA CAMA E NACEU UNHA TOURA


TEÑO 3 TOURAS E UN TOURO



Sabela di :

Axudaron David, Noemí, Marta, Saray e Brais.