lunes, 16 de marzo de 2009

A MIÑA IRMÁ FALA


A MIÑA IRMÁ FALA: DI GU GU E RÍ CANDO EU FALO PERO CANDO TEN GASITOS CHORA.

EU QUERO MOITO A MIÑA MAMÁ.
CÓNTOLLE MOITOS CONTOS E DOULLE MIMITOS.

Sabela dixo:Saray de novo quixo escribir ela sóa, coa axuda do cartaz, e volveu ao tema da súa irmanciña. Só tiña a primeira frase e xa rematara, pero foi onda min e díxome: Profe aquí falta algo, porque agora quero escribir de unha cousa miña e da miña mamá. E así completou o texto.


lunes, 9 de marzo de 2009

LISA É DE ALEMANIA



HOXE POLA TARDE VOU A CASA

DA LISA A NETA DA TERESA
A XOGAR CON ELA.

VAI TAMÉN O CARLOS.

VAMOS A APRENDERLLE A FACER UNHA CASA DEBAIXO DO CANASTRO E TAMÉN A FALAR O GALEGO.

Sabela dixo: Hoxe veu visitarnos Lisa , que vive en Alemania e está a pasar uns días coa súa avoa. Brais púxose tan contento que esqueceu o que tiña pensado escribir para falarnos da súa nova viciña. Pedíu a axuda de Marta, que caseque lle fixo todo o traballo, logo entre tod@s correximos. Na foto Brais e Lisa.



lunes, 2 de marzo de 2009

A ESCOLA



GÚSTAME VIR Á ESCOLA

FACER XOGOS CON MATEO

E PINTAR

Sabela dixo: Aínda que Javier é pequeno quixo escribir el só no ordenador. Cando rematou dixo !xa está!, todo contento, así que o texto definitivo escribímolo entre tod@s no encerado, ao seu dictado. A foto quíxoa co seu irmán David.








jueves, 26 de febrero de 2009

TEÑO UN PORQUIÑO PEQUENO



TEÑO UN PORQUIÑO PEQUENO QUE NOS TROUXO A NAI DE MIGUEL .

PUXEMOLO NO CORTELLO DE LUKI PORQUE A LUKI XA O MATAMOS.


TAMÉN TEÑO UNHA OVELLA MANSA QUE ESTÁ A PARIR UN DIA DESTOS.

TEÑO 5 OVELLAS PERO SÓ HAI UNHA MANSA.

Sabela dixo: A Jose axudoulle Marta pero cansaron cedo de copiar do cartaz e tiven que seguir eu. Cando estabamos correxindo na PDI, a Jose se lle acordaban moitas máis cousas que contar da súa ovella mansa pero como xa era tarde decidimos deixalo para mañán na roda. E cando tod@s estaban a esperar pola foto dos amigos, Jose decidíu que quería unha foto coa súa nai, e así foi.




jueves, 19 de febrero de 2009

O MEU AVÓ NON CAMIÑA



COMO O MEU AVÓ NON PODE CAMIÑAR

ESTÁ NO COMEDOR MIRANDO A TELE


E EU MENTRAS, XOGO CON EL ÁS CASIÑAS.


Sabela dixo: Aínda que Yanira tiña un cartaz, pedíu axuda a Saray e as dúas "pelexaron" co texto e sobre todo, divertíronse traballando xuntas. Cando se cansaron chamaron: profe, sigue ti. Logo de correxir na PDI tocou escoller as fotos, e Saray non foi quen de convencer a Yanira de pedir unha foto coa súa nai no coche. Yanira o tiña claro: quero unha foto con David e Noemi. ¿E conmigo non?- dixo Saray- pois non te axudo nunca NUNCA máis.




lunes, 16 de febrero de 2009

XOGAMOS A PAPÁS E MAMÁS


MARTA ERA A MIÑA FILLA
E DEUME UN BICO NA CARA
E EU DINLLE UNHA APRETA

ERIKA ERA A NAI E ENFADOUSE CONMIGO





Sabela dixo: David escribíu el só o texto. Tiña pensado falar da tarde que pasou no parque de Salvaterra pero no recreo enfadouse con Érika e tiña que contalo.Como sempre logo correximos no encerado dixital, pero como veredes na foto, o traballo foi pequeno.


jueves, 12 de febrero de 2009

A MIÑA TIA ORDEÑOU AS VACAS



UN DIA FUN A CORUÑA

Á CASA DA MIÑA TIA

E MIREI COMO ORDEÑABA AS VACAS

LOGO BEBÍN O LEITE


Sabela dixo: Érika pedíu a axuda de David e entre os dous compuxeron o texto. Logo entre todos correxímolo no encerado e Érika escolleu as fotos da entrada.






jueves, 5 de febrero de 2009

NEREA É GUAPA


A MIÑA IRMÁ É PEQUENIÑA.

CAGA, COME E CHORA .

EU AXUDO MOITO A MAMÁ E QUEROA MOITO.

APRÉNDOLLE MOITAS CANCIÓNS.

ONTE, A DO PITIÑO AMARELIÑO.


Sabela dixo: Saray na roda explicou que ía escribir sobre o seu avó, pero houbo varias intervencións pedíndolle que contara da súa irmanciña. Aínda que ela nese momento dixo que non, no recreo veu onda min e díxome que "estaba pensando" o que ía poñer da súa nova irmá. Logo eu escribinllo nunha folla e ela botoume do ordenador: -- Vaite, que logo xa me axudas no encerado. E así foi, cando rematou, entre tod@s correximos o texto final e Saray escolleu as fotos que quería poñer.

lunes, 2 de febrero de 2009

O CUMPRE DO TIO MANOLO

O TIO MANOLO ESTABA DE CUMPRE .

FOMOS TODOS A SALVATERRA A UN RESTAURANTE

COMIN CHURRASCO, PATACAS E TARTA

HOXE E O CUMPRE DA MIÑA AVOA PERO COMO ESTA MALIÑA NON O FAI HOXE
QUE O FAI O SÁBADO.


Sabela dixo:Cando Noemi chegou pola mañán xa me dixo "hoxe tócame a min o blog e xa sei o que vou poñer", e así foi. Ela sóa fixo a entrada- cunha pouquiña axuda miña- e ela decidíu que foto quería poñer: "sácame coas miñas mellores amigas".



jueves, 29 de enero de 2009

NA CASA DA MIÑA AVOA



O SABADO VOU A CASA DA MIÑA AVOA DE SELA.

SI VAI AO MONTE A APAÑAR FENTOS VOU CON ELA.

O MEU IRMAN CORTA OS FENTOS COA DESBROZADORA E NÓS METÉMOLOS NOS CESTOS

LOGO SUBIMOS AO TRACTOR E IMOS AO PARAISO, QUE É ONDE ESTÁN AS GALIÑAS. NÓS XA NON VIVIMOS ALÍ, É UNHA CASA MOI VELLA.

AO MELLOR TAMÉN VAMOS A FRESAR. TEMOS QUE IR CO TRACTOR GRANDE QUE É O QUE TEN A FRESA.

O MEU IRMÁN APARCAO NA VEIGA, DESCANSAMOS UN POUCO E DESPOIS EMPEZA A FRESAR.


A MIÑA AVOA ABRE BURACOS PARA PLANTAR COUVES E EU LLE AXUDO.

SEMPRE ME GUSTA IR A SELA.


















Sabela dixo: hoxe Brais quixo escribir só, sen axuda e sen contarllo a ninguén, só a min. Cando os demáis leron no encerado a entrada de Brais, David dixo:
-Como me gustaría coñecer a túa avoa!
E Carlos comentou:
- Eu antes tiña un avó na casa, pero xa morreu, menos mal que teño outro un pouco máis abaixo.
Logo tod@s estiveron un bo rato falando do moito que lles gostaba axudar aos seus avós a traballar nas veigas.
Foi unha conversa ben bonita.

lunes, 26 de enero de 2009

O VENTO



CAIUNOS UNHA TELLA E ROMPEU A CANCELA.

NA CASA DA MIÑA AVOA, NAS PUNTALEIRAS, CAIRON PIÑEIROS, E NA COSTA TAMÉN.

EU NON ESCOITEI NINGÚN BARULLO DE VENTO, QUEN MO CONTOU FOI O MEU IRMÁN PEPE



Sabela dixo: Carlos axudou a Marta a escribir algunhas palabras e David axudoulle no encerado a poñer as letras que faltaban. Marta escolleu o debuxo de Noemí sobre o vento para poñer nesta entrada.




jueves, 22 de enero de 2009

O BIZCOITO DE MATEO


BOTEILLE AZUCRE, OVOS, LIMÓN E ACEITE.

OUTRO BIZCOITO PINTEINO CUN PINCEL PERO ESTE NON.


PÚXENLLE UN PAPEL POR RIBA PARA QUE NON SE VIRA.

TROUXENO A ESCOLA PARA COMELO TODOS.

HOXE MIÑA NAI FIXO UNHA CARTA CON MOITAS LETRAS PERO EU SEI LER, ALGUNHA NON, PERO PREGUNTO.


É UNHA RECETA .
















Sabela dixo: Noemi axudou a Mateo a buscar as letras no teclado. Mateo copiou dun cartaz a primeira frase,as outras, escribinllas eu.

lunes, 19 de enero de 2009

MORDENDO A ROUPA




O COQUI MORDE A ROUPA TODA.


VAI ALÁ DENTRO, E VEN POLO COMEDOR ADIANTE COAS
ZAPATILLAS NA BOCA.

O QUE APAÑA POR DIANTE LEVAO TODO PARA A COCIÑA.

A MIÑA NAI BÉRRALLE PERO NON LLE FAI CASO.

CANDO VOLVO DA ESCOLA ESPÉRAME SENTADO AO LADO DA PORTA DUNHA VECIÑA.




Sabela di:

Axudaron a Elena: David e Marta.


O que está escrito en verde escribinno eu, Sabela.
Elena tiña moitas cousas que contar , pero resultaba moi cansado para ela escribir tanto- aínda é amarela, de catro anos-, e cando lle pareceu díxome:

- Agora escribe ti o que eu che digo.

Ao sair da escola fomos sacarlle unha fota a Coqui, o seu can , para que tod@s o coñeceran.







jueves, 15 de enero de 2009

PRIMEIRO DÍA

ESTAMOS NA ESCOLA DE VIDE

EU SON CARLOS


EU ESTABA A DURMIR NA CAMA E NACEU UNHA TOURA


TEÑO 3 TOURAS E UN TOURO



Sabela di :

Axudaron David, Noemí, Marta, Saray e Brais.